To pytanie pojawia się częściej, niż mogłoby się wydawać. Czy penis – który nie ma kości – naprawdę może się „złamać”? Na pierwszy rzut oka brzmi to jak żart lub mit z pogranicza anegdoty. Ale rzeczywistość potrafi zaskoczyć. Penis, mimo że nie zawiera żadnego kostnego elementu, może ulec poważnemu uszkodzeniu – i w medycynie znane jest to jako złamanie prącia.

W tym artykule przyjrzymy się bliżej anatomii męskiego członka, wyjaśnimy, czym jest „złamanie penisa”, jak dochodzi do tego typu urazu, jakie są objawy oraz co należy zrobić, jeśli coś takiego się wydarzy. Bez niepotrzebnych sensacji, ale też bez nadmiernego dystansu – w końcu to temat, który może dotyczyć każdego mężczyzny, a wiedza może tu naprawdę wiele zmienić.

Budowa prącia – co warto wiedzieć?

Zacznijmy od podstaw. Penis, mimo że często kojarzony z prostą budową, to w rzeczywistości dość złożony narząd. Składa się z trzech głównych struktur: dwóch ciał jamistych (corpora cavernosa) oraz jednego ciała gąbczastego (corpus spongiosum), przez które przebiega cewka moczowa.

Ciała jamiste biegną równolegle do siebie i odpowiadają za erekcję. To właśnie w nich gromadzi się krew w czasie pobudzenia seksualnego, co prowadzi do usztywnienia i powiększenia prącia. Każde ciało jamiste otoczone jest elastyczną, ale mocną błoną zwaną tunica albuginea – i to właśnie ona odgrywa kluczową rolę w kontekście tzw. złamania penisa.

Ciało gąbczaste, położone pod ciałami jamistymi, jest bardziej miękkie i mniej podatne na usztywnienie. Jego główną funkcją jest ochrona cewki moczowej i umożliwienie swobodnego przepływu nasienia oraz moczu.

W przeciwieństwie do tego, co sugeruje słowo „złamanie”, w penisie nie ma kości – więc nie można go złamać w tradycyjnym sensie. Jednak pęknięcie wspomnianej błony białej (tunica albuginea) – która w czasie erekcji jest pod dużym napięciem – może dać efekt zbliżony do złamania kości: nagły ból, charakterystyczny trzask, utratę wzwodu i obrzęk.

Czy penis naprawdę może się złamać?

Tak, choć brzmi to abstrakcyjnie – penis może ulec złamaniu. W medycynie określa się to jako traumatyczne pęknięcie ciał jamistych. Dzieje się to najczęściej wtedy, gdy sztywny członek zostaje gwałtownie zgięty w nienaturalny sposób – np. podczas intensywnego stosunku płciowego, masturbacji, a niekiedy nawet przez przypadek podczas zmiany pozycji.

Jednym z najczęstszych scenariuszy, w którym dochodzi do urazu, jest sytuacja, gdy partnerka znajduje się na górze i podczas penetracji dochodzi do zsunięcia penisa, który uderza o kość łonową lub krocze. Efekt? Nagły trzask, ból i szybkie opadnięcie prącia.

Złamanie prącia to uraz rzadki, ale nie aż tak rzadki, jak mogłoby się wydawać. Według niektórych źródeł rocznie odnotowuje się od kilku do kilkunastu przypadków na 100 tysięcy mężczyzn – a biorąc pod uwagę, że nie każdy mężczyzna zgłasza się do lekarza z takim problemem, rzeczywista liczba może być wyższa.

Objawy złamania penisa – na co zwrócić uwagę?

Objawy tego rodzaju urazu są zazwyczaj bardzo wyraźne i trudne do przeoczenia. W większości przypadków mężczyzna słyszy charakterystyczny „klik” lub „trzask”, towarzyszy temu nagły, silny ból, a następnie niemal natychmiastowe zwiotczenie prącia. Może pojawić się też krwiak, obrzęk i deformacja – penis przyjmuje wtedy tzw. „kształt bakłażana”.

Czasem dochodzi również do uszkodzenia cewki moczowej – co objawia się krwawieniem z ujścia prącia lub problemami z oddawaniem moczu. Taka sytuacja wymaga pilnej interwencji lekarskiej.

Warto pamiętać, że nawet jeśli objawy nie są bardzo nasilone, nie należy ich bagatelizować. Nieleczone złamanie prącia może prowadzić do poważnych powikłań – takich jak przewlekły ból, bliznowacenie, skrzywienie członka, a nawet zaburzenia erekcji.

Co robić w przypadku podejrzenia złamania penisa?

Po pierwsze – nie panikować, ale też nie zwlekać. Jeśli podejrzewasz, że doszło do złamania penisa, należy jak najszybciej udać się na SOR lub skontaktować się z urologiem. Czas w tej sytuacji ma ogromne znaczenie – im szybciej zostanie przeprowadzona operacja, tym większa szansa na pełne odzyskanie funkcji seksualnych i estetyki narządu.

Zazwyczaj konieczna jest interwencja chirurgiczna – lekarze otwierają osłonki ciał jamistych i zszywają uszkodzone tkanki. Zabieg jest stosunkowo krótki i przeprowadzany w znieczuleniu, a okres rekonwalescencji trwa kilka tygodni.

Ważne jest również, by przez jakiś czas po operacji unikać aktywności seksualnej, intensywnych ćwiczeń fizycznych oraz sytuacji, które mogą ponownie narazić penisa na uraz.

Jak zapobiegać tego typu urazom?

Nie da się całkowicie wyeliminować ryzyka złamania prącia – ale można je znacząco zmniejszyć, zwłaszcza poprzez świadome podejście do życia seksualnego. Oto kilka wskazówek:

• Unikaj gwałtownych i zbyt intensywnych ruchów podczas stosunku, zwłaszcza w pozycjach, które nie zapewniają dobrej kontroli nad kierunkiem penetracji.
• Jeśli odczuwasz ból lub opór – nie ignoruj tego sygnału. To może być ostrzeżenie, że coś jest nie tak.
• Komunikacja z partnerką lub partnerem to podstawa – nie każda pozycja jest odpowiednia dla każdego i warto wspólnie eksperymentować w bezpieczny sposób.
• Nie próbuj „siłowego” seksu w niewygodnym otoczeniu (np. w samochodzie, na krześle, itp.), gdzie łatwo o przypadkowe uderzenie czy zgięcie.

Podsumowanie: penis bez kości, ale nie bez ryzyka

Złamanie penisa to temat, który często owiany jest tajemnicą, wstydem, a czasem nawet traktowany jako żart. Tymczasem to poważny uraz, który wymaga szybkiej reakcji i odpowiedniego leczenia. Mimo braku kości, penis – zwłaszcza w stanie erekcji – jest bardzo napięty i podatny na uszkodzenia mechaniczne.

Dobrą wiadomością jest to, że większość przypadków złamania prącia kończy się pełnym powrotem do zdrowia – pod warunkiem, że mężczyzna szybko zgłosi się po pomoc. Kluczem jest świadomość, znajomość anatomii oraz szacunek do własnego ciała.

Dlatego jeśli coś pójdzie nie tak – nie zwlekaj. Organizm zawsze daje sygnały. A zdrowie intymne zasługuje na taką samą troskę, jak każdy inny obszar naszego życia.